Σελίδες

Sunday 23 January 2011

Η κτηνοτροφία, τα ζωικά τρόφιμα και η τοπική μας οικονομία

Γράφει ο Ηλίας Στρατηγάκος,

Κτηνίατρος, Περιφερειακός Σύμβουλος Πελοποννήσου

Η στήριξη και η ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας αποτελεί μια ορθή όσο και αναγκαία επιλογή της νέας αιρετής περιφερειακής αρχής.
Συστατικό και απαραίτητο στοιχείο αυτής της προσπάθειας αναμφισβήτητα είναι ο κλάδος της κτηνοτροφίας καθώς και η παραγωγή τροφίμων ζωικής προέλευσης.

Στην εποχή των προκλήσεων και των αλλαγών, όλοι έχουμε ευθύνη να ανταποκριθούμε με επιτυχία στις απαιτήσεις και στα ζητούμενα των καιρών.
Ο ρόλος του καθενός κατοχυρώνεται στην πράξη με σχέδιο, δουλειά, συνέπεια και έλεγχο των προσπαθειών.
Τονίζω προκαταβολικά ότι η Περιφέρειά μας διαθέτει απεριόριστες δυνατότητες και σπάνια συγκριτικά πλεονεκτήματα για να εξελίξει την αγροτική και κτηνοτροφική της παραγωγή, να αναβαθμίσει την τοπική οικονομία.
Σήμερα που η Ελλάδα βρίσκεται σε μια δύσκολη καμπή της ιστορίας της, προσπαθώντας να φέρει εις πέρας έναν άθλο, η κτηνοτροφία μπορεί και πρέπει να βρει το δρόμο που της αξίζει και να συμβάλει κι αυτή στο μέτρο που της αναλογεί σ’ αυτή την προσπάθεια.
Όταν η χώρα δαπανά το χρόνο τεράστια ποσά για εισαγωγές τροφίμων ζωικής προέλευσης (το έλλειμμα του εμπορικού γεωργικού ισοζυγίου ανέρχεται στα 2,4 δις € το χρόνο και οφείλεται βασικά στις εισαγωγές κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων), τότε δεν μπορούμε να ησυχάζουμε.
 Όταν το 1980 η χώρα διαπραγματευόταν την είσοδό της στην Ε.Ο.Κ., ένας κλάδος ήταν, που οι ευρωπαίοι φίλοι φοβόντουσαν περισσότερο από εμάς. Ήταν η Αιγοπροβατοτροφία.
Στα χρόνια που πέρασαν, ο κλάδος αυτός απέδειξε ότι έχει αντοχή, δυνατότητες και συγκριτικά πλεονεκτήματα. Η Περιφέρειά μας με τους ορεινούς όγκους προσφέρεται για την ανάπτυξή του. Δευτερευόντως και για την ανάπτυξη της αγελαίας εκτατικής κρεατοπαραγωγικής βοοτροφίας όπως στην Μάνη και τον Ταΰγετο.
Πρέπει να υπάρξουν παρεμβάσεις.
Πρώτον: Εκπόνηση ενός τεχνοκρατικά τεκμηριωμένου προγράμματος ανάπτυξης της κτηνοτροφίας σε επίπεδο περιφερειακό ή περιφερειακών ενοτήτων. Έτσι ώστε να προκύπτουν επιστημονικά προσδιορισμένοι στόχοι (μεσοπρόθεσμοι – μακροπρόθεσμοι) με χωροταξικό προσδιορισμό και με σαφή περιγραφή όλων των μέσων και των μέτρων που απαιτούνται.
Δεύτερο: Σύνδεση ποιμενικής αιγοπροβατοτροφίας με τους βοσκότοπους και καταβολή προσπάθειας οργάνωσής της σε νέα σύγχρονα πρότυπα, που θα εξασφαλίσουν συνθήκες αύξησης της παραγωγικότητας των ζώων, τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των κτηνοτρόφων, την ποιοτική βελτίωση των παραγομένων προϊόντων. Πρέπει να αποφασίσουμε για τους βοσκότοπους: χωροταξία, ορθολογική χρήση, βελτίωση βοσκοϊκανότητας, σύστημα διαχείρισης κ.λ.π.
Τρίτο: Παρέμβαση στις ζωοτροφές και στην ορθολογική διατροφή των ζώων.
Η κτηνοτροφία χρειάζεται υποστηρικτικούς και ελεγκτικούς μηχανισμούς στελεχωμένους με κτηνιάτρους, γεωτεχνικούς, ειδικούς επιστήμονες. Να διασφαλίζεται η υγεία του ζωικού κεφαλαίου, να αντιμετωπίζονται οι ζωοανθρωπονόσοι, να παράγοντα προϊόντα ασφαλή, ποιοτικά, υγιεινά.
Η νοθεία, οι ελληνοποιήσεις, οι ρυπάνσεις και οι επιβαρύνσεις στα ζωικά προϊόντα βλάπτουν και την τσέπη και την υγεία πολλές φορές του καταναλωτή. Πρέπει να αντιμετωπίζονται αυστηρά.
Τα προϊόντα πρώτης ποιότητος παράγονται από άριστη πρώτη ύλη. Ο τρόπος αρμέγματος, οι παγολεκάνες, τα ψυγεία μεταφοράς, ο υγειονομικά ορθός τρόπος παραγωγής, μεταχείρισης, συσκευασίας, αποθήκευσης, διακίνησης και πώλησης των ευαίσθητων ζωικών προϊόντων είναι πολύ μεγάλης σημασίας.
Τα φωτοβολταϊκά στη στέγη των ποιμνιοστασίων, οι ηλεκτροδοτήσεις με λογικό κόστος, οι αγροτικοί δρόμοι, τα πιστοποιητικά τύπου ISO ή ΗΑCCP ή ακόμα τα πιστοποιητικά τύπου IFS ή BRC ή άλλα ανάλογα με τις απαιτήσεις της εκάστοτε αγοράς, πρέπει να γίνουν καθημερινή πρακτική στους ανθρώπους που εμπλέκονται στην παραγωγική διαδικασία. Σε όλες τις εγκαταστάσεις που παράγουν, επεξεργάζονται και μεταποιούν τα προϊόντα της.
Οι παραγωγοί και οι μεταποιητές πρέπει να στρέψουν το ενδιαφέρον τους και σε νέου τύπου προϊόντα. Προϊόντα επώνυμα, ονομασίας προέλευσης, γεωγραφικής ένδειξης ή βιολογικά, ελκυστικής συσκευασίας, που να είναι δυνατή η ιχνιλασιμότητα.
Η συμμετοχή σε εγχώριους και διεθνείς διαγωνισμούς ανάδειξης και βράβευσης της ποιότητας, της συσκευασίας και της καινοτομίας των προϊόντων αποτελεί διαβατήριο για εξαγωγική πορεία.
Η φέτα κατοχυρώθηκε και κέρδισε αγορές. Όμως η συμμετοχή του κατσικίσιου γάλακτος στην σύστασή του είναι μόνο 30%. Έχουμε πλεόνασμα κατσικίσιου γάλακτος και πρέπει να στραφούμε στην προώθησή του, είτε ως νωπού σε χάρτινη συσκευασία, είτε ως μεταποιημένου προϊόντος, τονίζοντας τα ειδικότερα χαρακτηριστικά του στη σημερινή διατροφή του ανθρώπου. Τα χαμηλά λιπαρά, την ιδιαίτερη γεύση, τον τρόπος διατροφής και εκτροφής των ζώων που είναι στην ύπαιθρο.
Το σύγκλινο, το λουκάνικο Μάνης, το κατσικάκι γάλακτος που γίνεται ανάρπαστο σε Ιταλία και Ισπανία, το βιολογικό κοτόπουλο είναι κάποια χαρακτηριστικά προϊόντα ιδιαίτερης προσοχής.
Πρέπει να απλοποιήσουμε τις διαδικασίες νομιμοποίησης των σταυλικών εγκαταστάσεων, με λογικό κόστος. Να αποτελεί επιλέξιμη δαπάνη η αγορά των ζώων στα σχέδια βελτίωσης που εκπονούνται.
Απαραίτητο κρίνεται η αξιοποίηση των αποβλήτων της συστηματικής κτηνοτροφίας και των μεταποιητικών εγκαταστάσεων (τυροκομεία, σφαγεία κ.λ.π.) προκειμένου να παράγονται εναλλακτικές μορφές ενέργειας, βιοαέριο, οργανικά λιπάσματα, παραγωγή πρωτεϊνών κ.λ.π.
Τέλος να στείλουμε ένα ισχυρό και ελπιδοφόρο μήνυμα. Η Ελλάδα μπορεί, οι έλληνες αγρότες και κτηνοτρόφοι καθώς και οι έλληνες μεταποιητές μπορούν, σε συνεργασία με τους αρμοδίους φορείς, κρατικούς και ιδιωτικούς να αντιμετωπίσουν μαζί τις προκλήσεις της παγκοσμιοποιημένης αγοράς με επιτυχία!
Σε αυτή τη κρίσιμη περίοδο να συμβάλουμε, να συναινέσουμε, να συνεργαστούμε, να τα καταφέρουμε.
Πηγή http://www.notospress.gr/

No comments:

Post a Comment

;