“Κλειδί“ για τις επιδοτήσεις στο μέλλον η έννοια του “ενεργού αγρότη“, την οποία εισάγει ως κριτήριο χορήγησης η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική αφήνοντας την “καυτή πατάτα“ στα χέρια των κρατών-μελών. Το θέμα αυτό είναι κρίσιμης σημασίας για την αγροτική οικονομία της Ελλάδας, καθώς ο μικρός κλήρος και ο κατακερματισμός των ιδιοκτησιών μπορεί να αφήσει απέξω έναν πολύ μεγάλο αριθμό μικροκαλλιεργητών που συμπληρώνουν το εισόδημά τους ασχολούμενοι παράλληλα με την οικοδομή, τον τουρισμό κ.λπ. Παράλληλα, ο τρόπος υπολογισμού του γεωργικού εισοδήματος με φορολογικά κριτήρια σε πολύ χαμηλά επίπεδα δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο ορισμός τού κατά κύριο επάγγελμα αγρότη στην Ελλάδα, σύμφωνα με την πρόσφατη νομοθεσία, προϋποθέτει ότι το 35% των εσόδων πρέπει να προέρχεται από αγροτικό εισόδημα και ασφάλιση στον ΟΓΑ. Εφόσον ισχύσει κάτι τέτοιο, χιλιάδες ιδιοκτήτες αγροτικών εκμεταλλεύσεων, ειδικά στην Πελοπόννησο, κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς επιδότηση καθώς έχουν τη γεωργία ως συμπληρωματικό εισόδημα. Πρόκειται για ένα πλήθος ιδιοκτητών που έχουν άλλο κύριο επάγγελμα και κληρονόμησαν -ή και αγόρασαν σε ορισμένες περιπτώσεις- κτήματα τα οποία καλλιεργούν.
Κατά κοινή ομολογία τα συμπληρωματικά αυτά εισοδήματα έχουν συμβάλει έτσι ώστε να μην είναι τόσο ορατή σε αυτές τις κατηγορίες η κρίση, ενώ για πολλά χρόνια τροφοδότησαν την τοπική αγορά και ειδικότερα την αγορά αστικών ακινήτων. Επίσης, εφόσον δεν δοθούν επιδοτήσεις σε αυτές τις κατηγορίες ιδιοκτητών, είναι ορατός ο κίνδυνος να εγκαταλειφθεί πλήρως η καλλιέργεια καθώς θα είναι πλέον ασύμφορη - με κίνδυνο να λογγώσουν ολόκληρες περιοχές.
Από την άλλη πλευρά, και μπροστά στον κίνδυνο να υπάρχουν μεγάλες εισοδηματικές απώλειες
στους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος η άποψη να αποκλειστούν όλοι οι άλλοι από τις επιδοτήσεις. Το βέβαιο είναι ότι τα κονδύλια της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής το επόμενο διάστημα θα περικοπούν σημαντικά, ενώ το συνολικό ποσό
θα μοιραστεί σε πολύ περισσότερους αγρότες και στις νέες χώρες που εντάχθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτά που χαρακτηρίζουμε “ιστορικά δικαιώματα“, δηλαδή οι επιδοτήσεις που παίρνουν οι αγρότες με βάση αυτά που έπαιρναν κατά μέσο όρο την τριετία 2000-2002,
είναι βέβαιο ότι θα συρρικνωθούν και πιθανόν να καταργηθούν.
Κατά συνέπεια η συζήτηση για τον ορισμό του “ενεργού αγρότη“ μπορεί να πυροδοτήσει έντονες
αντιδράσεις αλλά και αντιπαραθέσεις μεταξύ των καλλιεργητών.
No comments:
Post a Comment